Ben küçükken sürekli suçlandım. Belki de böyle cümleye girilir mi dediN ama bu böyledir.Başta adımın fatma olmasından , sonra kilolu olmamdan, sonra ders çalışmamdan sonra bakkalda çalışırken oturmamdan her zaman her hareketim ...
Ama onlar bilmiyorlardıki benim ismim h.z fatıma \fatma ' nın ismi, onlar bilmiyorladıki kilolu olmaktan benimde muzdarip olduğumu ,onlar bilmiyorlardıki ders çalışmam eve gittiğimde ailemin yüzüne gururla bakabilmekten , onlar bilmiyorlardıki bakkaldaki işim bu ...ne garip, biz insanların -aynı tür olmamıza rağmen - birbirimizi eleştirmemiz .Ben kendimi bir öğretmenimin sayesinmde buldum. o ana kadar sürekli kendime "Ben kimim ? " diye sordum . Sürekli yazmama rağmen hep bundan uzaklaştım . haa... ben yazarmışım .
Her anının bir dizi olması garip değil de her dizinin aslında bizim yaşantımız olmasını farkedememiz ne garip ...ben bunu 14 yaşımda -şimdi- farkettim.biz ne ara buraya geldik değil mi ? nereden başladın nereye geldin diyeceksiniz ...şöyle ki :
geçmişimi anımsamasam bunu farkedemezdim sizde anımsayın neler farkedecesiniz neler :)
—————